Στις 8 Νοεμβρίου, το πρακτορείο και περιοδικό Sticks and Stones κυκλοφόρησε ένα βίντεο με τίτλο «Είμαστε γυναίκες», που γράφτηκε και σκηνοθετήθηκε από την επιμελήτρια του περιοδικού Ainsley Hutchence. Η πρώτη μου σκέψη ήταν να το μοιραστώ μαζί σας γιατί είμαστε γυναίκες και πρέπει να ενδυναμώνουμε και να υποστηρίξουμε η μία την άλλη, αξίζουμε σεβασμό και ισότητα.
Εδώ παραθέτω τα λόγια της Ainsley Hutchence για το βίντεο που δημιούργησε: “Αυτός ο γυναικείος στρατός αποτελείται από τις απίστευτες-αφεντικίνες φίλες μου εδώ στο QLD, στην Αυστραλία και όχι από μοντέλα επί πληρωμή.Φυσικά περισσότερη ποικιλομορφία θα ήταν υπέροχη.Αυτό το βίντεο μιλά μέσα από τις δικές μου εμπειρίες.Το να είμαστε γυναίκες αυτές τις μέρες σημαίνει ότι μπορούμε να ακολουθήσουμε όλα τα διαφορετικά μονοπάτια που υπάρχουν και σίγουρα δεν χρειάζεται να συμπεριλαμβάνει την απόκτηση παιδιού αν δεν το νιώθουμε.Αυτή όμως αποτελεί μια υπενθύμιση ότι οι γυναίκες φέρνουν ζωή στον κόσμο. Γυναίκα που επέλεξε να μην έχει ή δεν μπορεί να αποκτήσει αξίζει τον ίδιο σεβασμό! ΙΣΟΤΗΤΑ!”
Το βίντεο διατίθεται και στο Youtube
“Είμαστε γυναίκες. Είμαστε γυναίκες. Δεν είμαστε πουλιά. Δεν είμαστε “κότες”. Δεν είμαστε χοίροι ή αγελάδες ή σκύλοι ή οποιοδήποτε είδος ζώου εκτροφής.Δεν είμαστε σκύλες ή γκρινιάρες ή πλάσματα με ψυχολογικά ή υστερικές. Δεν είμαστε bimbos(κούκλες) ή φθηνές (γκόμενες) ή αλήτισσες ή τσούλες ή πόρνες ή cougars.Είμαστε αδελφές και κόρες.
Μεγαλώνουμε σε έναν κόσμο που μας διδάσκει ότι το να είμαστε καλοί και ευγενικοί είναι πιο σημαντικό από το να έχουμε φωνή και άποψη.Μαθαίνουμε να ακούμε περισσότερα από το να μιλάμε,να συμβιβάζόμαστε και να συμφωνούμε περισσότερο από το να διαφωνούμε.Μαθαίνουμε ότι προσθέτουμε αξία σε αυτόν τον κόσμο με την εξωτερική εμφάνιση μας και προσδοκάται να ζήσουμε σύμφωνα με ένα (αδύνατο) εγχειρίδιο ομορφιάς. Αυτό που μας θυμίζουν αδιάκοπα για το υπόλοιπο της ζωής μας είναι ότι η αξία μας σε αυτόν τον κόσμο μετριέται από την εμφάνισή μας, όχι από την πεποίθηση μας.
Μια μέρα παρατηρούμε αίμα στα εσώρουχα μας,και για τα επόμενα 40 χρόνια θα μάθουμε πώς να παραδινόμαστε στις κράμπες,στους πονόλαιμους,στην κόπωση,τους πονοκεφάλους,την αιμορραγία, τον πόνο στις αρθρώσεις και τους μυς,το άγχος,τα ξεσπάσματα ακμής το φούσκωμα στην κοιλιακή χώρα,στη λαχτάρα για φαγητό,στη δυσκοιλιότητα και διάρροια,ταυτόχρονα.Μπορεί κάποιος να σας εξηγήσει πώς μπορείτε να έχετε δυσκοιλιότητα και ταυτόχρονα να έχετε διάρροια;Ευαισθησία στο φως,εξάψεις,ευερεθιστότητα, άγχος,διαταραχές στον ύπνο.Ωστόσο,πηγαίνουμε στη δουλειά σαν να μη συμβαίνει τίποτα.Προσελκύουμε τη λάθος προσοχή.Μας διδάσκουν την πρόληψη του βιασμού αντί στο να υψώσουμε το οχι και την αντίσταση καμία ανοχή στο βιασμό.Αστυνομεύουμε τη συμπεριφορά των κοριτσιών έτσι ώστε να μην βλάπτονται και κατηγορούνται ότι αυτές οδήγησαν τα αγόρια στην αποτρόπαιη αυτή πράξη,ότι αυτή είναι η φύση των αντρών ,«Τα αγόρια θα είναι πάντα αγόρια» λέμε.
Είμαστε εξαντλημένες.Θέλω να πω,το γεγονός ότι πρέπει ακόμη να διαμαρτυρόμαστε για τα αυτονόητα !!! «Όχι» δεν σημαίνει «πείσε με».Αυτές οι μπότες, αυτά τα ρούχα δεν σημαίνει ότι το επιζητώ.Φοβόμαστε.Μετακινούμαστε με παρέα γιατί είναι ασφαλέστερο.Κάνουμε όπλα με τα κλειδιά μας καθώς περπατάμε προς το αυτοκίνητο το βράδυ και ελέγχουμε το πίσω κάθισμα.Μας ενοχλούν όταν πηγαίνουμε στο κλαμπ,το μπαρ,το γυμναστήριο,για δουλειά,οπουδήποτε τη νύχτα, στην παραλία,στην πισίνα,στο διαδίκτυο,ή όταν διασχίζουμε ένα εργοτάξιο.
Μια μέρα σταματάμε να αιμορραγούμε. Γινόμαστε μητέρες.Εγκαταλείπουμε συνήθειες που αγαπάμε και μεγαλώνουμε ένα νέο οργανισμό.Στην πραγματικότητα, ολόκληρο το σώμα μας αλλάζει και μεταμορφώνεται.Γεννάμε & βιώνουμε τον πόνο και την αγάπη που ανάλογη της μας ήταν πριν άγνωστη.Είμαστε εξαιρετικοί υπάλληλοι,αλλά δεν πληρωνόμαστε το ίδιο.Δεν παίρνουμε προαγωγή γιατί μπορεί να κυοφορήσουμε ξανά.
Κουραστήκαμε από την επικρατούσα πατριαρχία και ήρθε η ώρα να απελευθερωθούμε. Ξεκινάμε τις δικές μας επιχειρήσεις,ώστε να μπορούμε να είμαστε τα αφεντικά.Οι άνθρωποι σοκάρονται όταν φτάσουμε στην κορυφή,αλλά αυτό δεν συμβαίνει επειδή είμαστε λιγότερο ικανές αλλά επειδή ζούμε σε έναν κόσμο που δημιουργήθηκε για άνδρες,όπου οι άνδρες μπορούν να πετύχουν και να είναι ηγέτες και οι γυναίκες πρέπει απλά να τους υποστηρίζουν.Ναι, όταν το καταφέρουμε, θα αξίζουμε μια παρέλαση.Δείτε όλες τις αντιξοότητες που αντιμετωπίσαμε στην πορεία.Είμαστε υπερήρωες!Και επειδή δεν μας δίνεται η δύναμη, θα την κατακτήσουμε.”
Ελπίζω να σας φάνηκε ενδιαφέρον.Είμαστε εδώ για να μοιραστούμε αυτό που μας εμπνέουν και σύντομα θα παρουσιάσουμε περισσότερα άρθρα σχετικά με κοινωνικά θέματα.Αναμένω τις αντιδράσεις σας καθώς και να μου στείλετε τα σχόλιά σας και τις σκέψεις σας για το βίντεο.
Μπορείτε να δείτε εδώ το περιοδικό Sticks and Stones Agency να τους ακολουθήσετε στο Instagram εδώ και την ιδιοκτήτρια του Ainsley Hutchence .
Μέχρι την επόμενη φορά.
Ελένη Καδίγκου Χχ
Published by