Νυχτόβια πλάσματα , μια μεταμεσονύχτια φωτο-ιστορία

Δανειζόμενη τον τίτλο της ταινίας του Tom Ford , μια σειρά εικόνων από δύο διαφορετικές φωτογραφίσεις που πραγματοποιήσαμε με τον φωτογράφο μου Παναγιώτη Καδίγκο θα ξεδιπλωθεί καθώς θα συνεχίζεται να διαβάζετε αυτή την ανάρτηση . Η ταινία του 2016 είναι ένα σύγχρονο νουαρ ψυχολογικό φιλμ με τη χαρακτηριστική υπογραφή και την εξαιρετική αφηγηματική ικανότητα του Tom Ford , βασισμένη στο μυθιστόρημα του Austin Wright , Tony and Susan .

Δύο παράλληλες ιστορίες διαδραματίζονται κατά τη διάρκεια της ταινίας , η ιδιοκτήτρια μιας γκαλερί ονόματι Susan λαμβάνει το χειρόγραφο ενός μυθιστορήματος που έγραψε ο πρώην σύζυγός της , το βιβλίο με το όνομα Νυχτόβια Πλάσματα είναι εμπνευσμένο από το προσωνύμιο που της έδωσε ο πρώην της . Στο μυθιστόρημα, ένα απροσδόκητο γεγονός κατά τη διάρκεια ενός οικογενειακού ταξιδιού στο Δυτικό Τέξας διαταράσσει τις ισορροπίες . Η σύζυγος και οι κόρες απήχθησαν από δύο άνδρες στη μέση του πουθενά . Αργότερα ο πατέρας ενημερώνεται από έναν αστυνομικό για την τύχη τους , οι γυναίκες είχαν βιαστεί και δολοφονηθεί .

Για καλή μας τύχη , η φωτο-ιστορία μας ουδεμία σχέση φέρει με την παραπάνω ιστορία . Απλώς ο τίτλος μου φάνηκε ελκυστικός και έκανα τον παραλληλισμό των γεγονότων που έλαβαν χώρα στους δρόμους αργά το βράδυ ,αναφέρομαι στη φωτογράφιση και στο σκηνικό στο οποίο εξελίσσεται η υπόθεση του μυθιστορήματος .

Προσέχετε μόνο ποιον εμπιστεύεστε αργά το βράδυ , ακόμα και τα ίδια σας τα μάτια μπορούν να σας προδώσουν . Μυθικές φιγούρες και ονειρικά πλάσματα μπορεί να ζωντανέψουν μπροστά σας , μερικές φορές τα όρια μεταξύ ψευδαισθήσεων και πραγματικότητας είναι πολύ λεπτά .

“Πάντα προτιμούσα τη μυθολογία από την ιστορία. Γιατί η ιστορία βασίζεται σε αλήθειες που τελικά καταλήγουν να είναι ψέματα , ενώ η μυθολογία βασίζεται σε ψέματα που εντέλει καταλήγουν να είναι αλήθειες” Ζαν Κοκτώ