Nedal Al Taoba,ένας εξαιρετικός καλλιτέχνης επαναπροσδιοριζει τον ακτιβισμό μεσα απο τα κολαζ του στο Instagram

Κολαζ από τον Nedal Al Taoba που θίγει τις τερατώδεις αντιφάσεις της κοινωνίας μας

Πρώτα απ ‘όλα, θα ήθελα να ευχαριστήσω το Nedal,για τις φωτογραφίες που μου έστειλε και για τη συναίνεση του να συμβάλει στο Escape Karma.Επιτρέψτε μου να σας παρουσιάσω την ιστορία του και το έργο του.Ο Nedal Al Taoba είναι ένας 27χρονος Παλαιστίνιος που μεγάλωσε στη Συρία μετά το διωγμό της οικογένειας του από την πατρίδα τους.Ως νέος που ένιωσε την ανάγκη για ελευθερία και δικαιοσύνη,ασχολήθηκε με τον ακτιβισμό από τα νεανικά του χρόνια,σε μια διαδήλωση στη Συρία τραυματίστηκε από πυροβολισμό και εν συνεχεία μετακόμισε στη Βηρυτό του Λιβάνου.Για άλλη μια φορά εκεί ως Παλαιστίνιος αντιμετώπισε περιορισμούς και βίωσε τις στερήσεις βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων.Ο επόμενος σταθμός του ήταν η Ελλάδα για ένα μικρό χρονικό διάστημα όπου φιλοξενήθηκε σε άσυλο.Επί του παρόντος ζει στη Γερμανία με τη σύζυγό του.

Nedal Al Taoba κολάζ που εμπνεύστηκε μετά τη μεγάλη έκρηξη στη Βυρητό,4 Αυγούστου,2020

Παρόλο που ο Nedal ζει στην Ευρώπη τώρα,δεν ξεχνά ποτέ τον αραβικό κόσμο και τις χώρες της Μέσης Ανατολής,παραμένει ενήμερος για τους πολέμους,τις σφαγές και τις διαμαρτυρίες εκεί.Μετά την έκρηξη στη Βηρυτό,μια πόλη όπου έζησε για κάποιο χρονικό διάστημα,συνδύασε τις φωτογραφίες που τραβήχτηκαν από φίλους του φωτογράφους και απεικόνιζαν καπνό μετά από εκρήξεις βομβών στη Μέση Ανατολή για να δημιουργήσει το παραπάνω κολάζ που προκάλεσε παγκόσμια αίσθηση.

A Nedal Al Taoba collage inspired by the racial and justice and the killing of George Floyd

Μέσω των κολάζ του ο Nedal,δεν αναφέρεται μόνο στα προβλήματα του αραβικού κόσμου,αλλά ο ακτιβισμός του επεκτείνεται παγκοσμίως,σε φυλετικά,περιβαλλοντικά,ανθρωπιστικά,κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα.Αυτό που με εντυπωσιάζει στο έργο του είναι ο τρόπος με τον οποίο διαχειρίζεται την προσωπική του εμπειρία και τις δυσκολίες που αντιμετώπισε μέχρι στιγμής για να τα μετατρέψει σε τέχνη που συγκινεί και αφυπνίζει.

Nedal Al Taoba κολάζ με φωτογραφία από τη μεγάλη φωτιά που ξέσπασε στον καταυλυσμό της Μόρια,9 Σεπτεμβρίου,2020

Is there a time for kohl and lipstick

A time for curling hair

Is there a time for high street shopping

To find the right dress to wear

Miss Sarajevo,

Μερικά από τα έργα του μοιάζουν με γροθιά στο στομάχι.Είναι βαρυσήμαντα και ισχυρά που είναι σχεδόν αδύνατο να μην σας αγγίξουν ή να σας κάνουν να νιώσετε θυμό και αηδία για την απάθεια και την αδιαφορία απέναντι στον πόνο και τον αγώνα των λιγότερο ευνοημένων συνανθρώπων μας.Σε αυτό το σημείο,για άλλη μια φορά είμαστε σε θέση να συνειδητοποιήσουμε το νόημα και την αποστολή της τέχνης,η χρήση της δεν περιορίζεται στο να μας τέρπει αλλά επίσης στο να εμπνέει,να αφυπνίζει,να προκαλεί συναισθήματα,να μας παρακινεί να στρεφόμαστε στον εσώτερο μας κόσμο,να μας κινητοποιεί,να μας οδηγεί στο να σκεφτούμε και να αναρωτηθούμε.Και η τέχνη του Nedal έχει την ικανότητα και τη δύναμη να κάνει όλα τα παραπάνω που ανέφερα.

Nedal Al Taoba ,mix of his collages

“Is there a time for tying ribbons

A time for Christmas trees

Is there a time for laying tables

And the night is set to freeze”

Miss Sarajevo,U2
Nedal Al Taoba ‘s Christmas Tree collage
Miss Sarajevo,U2 and Luciano Pavarotti
Nedal Al Taoba collage art

“Is there a time for first communion
A time for East Seventeen
Is there a time to turn to Mecca
Is there time to be a beauty queen”

Miss Sarajevo,U2

Nedal Al Taoba’s collage art

Μέσα από το έργο του είμαστε σε θέση να αναγνωρίσουμε ότι ο Nedal δεν εστιάζει μόνο στη Μέση Ανατολή και τους βομβαρδισμούς,αλλά επιπρόσθετα είναι ευαισθητοποιημένος σε περιβαλλοντικά και παγκόσμια ζητήματα και πέρα από αυτά επηρεάστηκε και έφτιαξε κολάζ εμπνευσμένα από την πανδημία που προκλήθηκε από τον Covid-19 και τη συζήτηση γύρω από τα εμβόλια.

Τέλος,ο Nedal δεν είναι μόνο ακτιβιστής στο Instagram και στα υπόλοιπα κοινωνικά μέσα αλλά και στην πραγματική ζωή. Ας γίνουμε πολιτικά και φιλοσοφικά όντα,ας στραφούμε στον εθελοντισμό,ας δράσουμε σε παγκόσμια ζητήματα που μας επηρεάζουν όλους.

Σας ευχαριστώ που αφιερώσατε χρόνο για να διαβάσετε το άρθρο.Έμεινα εμβρόντητη με το πρώτο κολάζ που είδα στο Instagram και ένιωσα την ανάγκη να επικοινωνήσω μαζί του για να τον συγχαρώ για το έργο του και να του ζητήσω να συμβάλει στο περιοδικό μου.Είχαμε μια συζήτηση για την τέχνη του και τα ζητήματα που αντιμετωπίζουμε ως μια σύγχρονη κοινωνία.Είναι ευγενικός,έξυπνος και πρόθυμος να σας βοηθήσει χωρίς καν να σας γνωρίζει.

From Nedal’s Instagram account

Μπορείτε να κολουθήσετε το Nedal on Instagram and Facebook.

Eleni Kadigkou Xx

“Το χρωμα του φαινομενου” ,πως ο Ελληνας καλλιτεχνης Γιωργος Σταματακης μετεφερε το υποθαλασσιο τοπιο του Ιονιου πελαγους στην Ιαπωνια και η συσχετιση του με ενα περιβαλλοντικο ζητημα.

«Το Χρώμα του Φαινομένου» η έκθεση του εικαστικού καλλιτέχνη-ζωγράφου Γιώργου Σταματάκη,πραγματοποιήθηκε στο Μουσείο Sumida Hokusai της Ιαπωνίας από τις 18 Δεκεμβρίου έως τις 26 του μήνα.Δεδομένου ότι δεν μπορέσαμε να την επισκεφθούμε ώστε να δούμε το βυθό του Ιονίου να ζωντανεύει μέσα από την εγκατάσταση του ας “βουτήξουμε¨ στον καλλιτεχνικό κόσμο του Γιώργο Σταματάκη.Πριν να σας τον παρουσιάσω, θα ήθελα να τον ευχαριστήσω για τις πρωτότυπες φωτογραφίες, τα κείμενα και όλες τις λεπτομέρειες που μου έστειλε. Ήταν εδώ και πολύ καιρό στο περισκόπιο μου, λόγω της σχέσης του με την Ιαπωνία, μιας χώρας που προσωπικά λατρεύω για την κουλτούρα της, από την τέχνη ukiyo-e και τα manga έως την αρχιτεκτονική της και το ikebana (τέχνη της ανθοφορίας) μέχρι την τελετή του τσαγιού, το φουτουριστικό όραμα και φυσικά την ιαπωνική κουζίνα.

George Stamatakis, Photo by Zoe Manta

Ο Γιώργος Σταματάκης γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης το 1979 και αποφοίτησε από το τμήμα ζωγραφικής της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας στο εργαστήριο του Πάνου Χαραλάμπους το 2019, στις σπουδές τέχνης του, συμπεριλαμβάνεται το πρόγραμμα Διεθνούς Ανταλλαγής στο Πανεπιστήμιο Τεχνών του Τόκιο Shinji Ohmaki Εργαστήριο γλυπτικής το 2018 και το 2019 με υποτροφία από τον οργανισμό Jasso. Ο Σταματάκης έχει επίσης πτυχίο Οικονομικών (Μάρκετινγκ) από το Πανεπιστήμιο της Δυτικής Αττικής και πτυχίο Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ. Τα έντονα τοπία της μεσογειακής πατρίδας του είναι μια επαναλαμβανόμενη εικόνα στο έργο του. Το χαρτοφυλάκιό του περιλαμβάνει ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα, όπως η συμμετοχή του στο «Documenta 14» και η δεύτερη ατομική του έκθεση που παρουσιάστηκε από το Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Ileana Tounta στην έκθεση τέχνης Art-Θεσσαλονίκη το 2018 (την είχα επισκεφθεί, αλλά δεν τον γνώριζα τότε), αλλά και παγκοσμίως από το Λονδίνο και το Παρίσι μέχρι τις ΗΠΑ και τη «δεύτερη» πατρίδα του την Ιαπωνία,όπου πρέπει να αναφέρουμε την ατομική έκθεση του στη K Gallery,Ginza του Τόκιο. Μπορείτε να μάθετε περισσότερα για τον καλλιτέχνη εδώ. Ας ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά στο «Το Χρώμα του Φαινομένου».

“Blue, blue, electric blue

That’s the colour of my room

Where I will live

Blue, blue”

David Bowie,Sound and Vision
Photo by Yozo Takada
David Bowie,Sound and Vision (Spotify)

Σύμφωνα με πρόσφατη επιστημονική έρευνα,το χρώμα της θάλασσας προβλέπεται να γίνει πιο σκούραο μπλε λόγω των επιπτώσεων της υπερθέρμανσης του πλανήτη.Εκτιμούν ότι αυτή η αλλαγή θα συμβεί τα επόμενα 100 χρόνια.Με βάση αυτήν την επιστημονική δημοσίευση,ο Γιώργος Σταματάκης που απαθανάτισε τον εντυπωσιακό αριθμό των 6000 φωτογραφιών του υποθαλάσσιου τοπίου του Ιονίου,κατέληξε σε 62 που κρίθηκαν πιο κατάλληλες για την εικαστική του εγκατάσταση.Στη συνέχεια,οι εικόνες μεταφέρθηκαν σε μετάξι σε ένα εργαστήριο εκτύπωσης στην Αλεξανδρούπολη, (στο Σουφλί όπου είναι φημισμένο για της υψηλής ποιότητας παραγωγής μεταξιού) και βαμμένο με λουλακί(ιαπωνικό-indigo,μπλε χρώμα) από τη Tokushima, το οποίο μεταφέρθηκε αεροπορικώς από την Ιαπωνία. Η έκθεση είχε προγραμματιστεί για τον Ιούνιο του 2020 στο πλαίσιο των Ολυμπιακών Αγώνων στο Τόκιο, αλλά αναβλήθηκε λόγω της πανδημίας και τελικά επαναπρογραμματίστηκε για το Δεκέμβριο όπου διήρκησε από τις 18 έως τις 26 του μήνα,στο πλαίσιο του Tokyo Tokyo Festival.

"Θεέ μου,πόσο μπλε ξοδεύεις για να μη σε βλέπουμε ?" ,Οδυσσέας Ελύτης (Νόμπελ Λογοτεχνίας 1979)
Photo by George Stamatakis

Ο Γιώργος κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας της εγκατάστασης

Η εκδήλωση διοργανώθηκε από την UPN, Ltd. και στο έργο απονεμήθηκε επιχορήγηση από το Arts Council Tokyo, Tokyo Metropolitan Foundation for History and Culture. Υποστηρίχθηκε από την ελληνική πρεσβεία στην Ιαπωνία και είναι ένα συνεργαζόμενο έργο στο καλλιτεχνικό πρότζεκτ The Sumida River Sumi-Yume στο Sumida Ward, όπου εξακολουθεί να υπάρχει το παραδοσιακό εργαστήριο βαφής indigo από την περίοδο Edo.

Σε διάλογο με το έργο του καλλιτέχνη, παρουσιάστηκαν επίσης παράλληλες καλλιτεχνικές δράσεις,των Yukari Sakata (σκηνοθέτης), Takako Abe (ηθοποιός), Yasuo Yamato και Kyojun Tanaka (μουσικός).

Photo by Yozo Takada

“Now there’s a blue, blue, strange colour blue

Let me dream of me and you”

Madrugada, Strange Colour Blue
Photo by Yozo Takada

Ο Γιώργος,ο οποίος έλαβε βίζα διαμονής με την απορρύθμιση τον Οκτώβριο,βρήκε τον εαυτό του πίσω στην Ιαπωνία για να ολοκληρώσει και να ανακοινώσει τη νέα εγκατάσταση του «Το χρώμα του φαινομένου».Εκτός από την καλλιτεχνική διάσταση του έργου και το γεγονός ότι το εκπληκτικό και μαγευτικό μπλε χρώμα του βυθού του Ιονίου ταξίδεψε στην Ιαπωνία με έναν τόσο μοναδικό τρόπο,θα ήθελα να επισημάνω τη σημασία του περιβαλλοντικού ζητήματος που θίγει. Όπως δήλωσε ο ίδιος “Στην αρχή παρουσιάζω το έργο με μια ρομαντική προδιάθεση, αλλά στην πραγματικότητα αυτό κρύβει ένα πολύ σκληρό σχόλιο. “

“In the deepest ocean

The bottom of the sea

Your eyes

They turn me

Why should I stay here?

Why should I stay?

I’d be crazy not to follow

Follow where you lead”

Radiohead, Weird Fishes

Underwater photos by George Stamatakis , installation photos by Yozo Takada

“Έχεις μια γεύση τρικυμίας στα χείλη – Μα που γύριζες

Ολημερίς τη σκληρή ρέμβη της πέτρας και της θάλασσας

Αετοφόρος άνεμος γύμνωσε τους λόφους

Γύμνωσε την επιθυμία σου ως το κόκαλο”

Η Μαρίνα των βράχων, Οδυσσέας Ελύτης
Photo Yozo Takada

Η εγκατάσταση του Γιώργου έχει τη δύναμη και την ικανότητα να μας μεταδώσει αυτό το αίσθημα ανεμελιάς του ελληνικού καλοκαιριού,την ηρεμία αλλά και την κίνηση της γαλάζιας θάλασσας,το φως της χώρας μας,τον κρυμμένο υποβρύχιο κόσμο καθώς και να φέρει στο νου τον ποιητή του Αιγαίου,Οδυσσέα Ελύτη και τα “μπλε-θαλασσινά” ποιήματα του,αλλά ταυτόχρονα αναδύονται τεράστια περιβαλλοντικά ζητήματα που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα,όπως η υπερθέρμανση του πλανήτη και η ρύπανση των θαλάσσιων υδάτων.

Παράλληλα με την έκθεση,στον ίδιο χώρο,παρουσιάστηκε ένα ντοκιμαντέρ σε σκηνοθεσία της Ζωής Μάντα που ξεδιπλώνει τη διάρκεια της παραγωγικής διαδικασίας της εγκατάστασης,καθώς και ένα κείμενο του Ντένη Ζαχαρόπουλου.

George Stamatakis during the process documented by Zoe Manta

Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω που αφιερώσατε χρόνο για να διαβάσετε το άρθρο και να δείτε το εικαστικό έργο που παρουσιάστηκε από τον καλλιτέχνη στο Τόκιο.Την ειλικρινή μου εκτίμηση στο Γιώργο Σταματάκη,με τον οποίο μοιραζόμαστε την ίδια αγάπη για την ιαπωνική αισθητική και τις ευχαριστίες μου που με εμπιστεύτηκε να τον παρουσιάσω.

Περισσότερες πληροφορίες για τον Γιώργο μπορείτε να βρείτε εδώ και να τον ακολουθήσετε στο Instagram εδώ .

Arigato ありがと!

Ελένη Καδίγκου Xx

Η εκθεση της Jenny Saville “Ελπιδα” στη γκαλερι gagosian εμπνεεται απο την ελληνικη μυθολογια , η δικη μας απαντηση

"Μόνη εκεί η Ελπίδα έμεινε μέσα, στο πιθάρι που δεν έσπασε,
 στα χείλη του, 
κι έξω δεν πέταξε, γιατί με τη θέληση του Δία ξαναμπήκε το πώμα "
Ησίοδος, Έργα και ημέραι

Η Γκαλερί Gagosian της Νέας Υόρκης άνοιξε ξανά τις πόρτες της μετά το αναγκαστικό κλείσιμο του Μαρτίου λόγω της πανδημίας, στις 12 Νοεμβρίου αυτού του έτους φιλοξενώντας μία καθόλου τυχαία έκθεση , αλλά μία που απαντάει στα δεδομένα της εποχής . Η έκθεση “Ελπίδα” της Jenny Saville που παρουσιάζεται εμπνέεται από το ποίημα του αρχαίου Έλληνα ποιητή Ησίοδου και το έργο του “‘Εργα και Ημέραι” που συνδέεται με “το κουτί της Πανδώρας” .

JENNY SAVILLE
Elpis, installation view, 2020
© Jenny Saville
Photo: Rob McKeever
Courtesy Gagosian
JENNY SAVILLE
Elpis, installation view, 2020
© Jenny Saville
Photo: Rob McKeever
Courtesy Gagosian

Κατά τη διάρκεια της καριέρας της ο θεατής έχει έρθει αντιμέτωπος με σαφείς αναφορές στην ελληνική μυθολογία . Τα έργα της αντλούν έμπνευση από τα γλυπτά της αρχαϊκής και κλασικής εποχής , και πως δε θα μπορούσαν άλλωστε ?Η Jenny Saville είναι γνωστή για τις μεγάλης κλίμακας ζωγραφικές απεικονίσεις γυμνών σωμάτων, ιδιαίτερα παχύσαρκων γυναικών, ενώ οι ριζοσπαστικές τεχνικές της “προκάλεσαν και συντάραξαν” τον κόσμο της τέχνης και πολλές φορές στο έργο της συναντάμε την ασάφεια του φύλου.

JENNY SAVILLE
Virtual, 2020
Oil on canvas
78 3/4 x 63 in
200 x 160 cm
© Jenny Saville
Courtesy Gagosian

Η συμβολή της στη σύγχρονη παραστατική ζωγραφική είναι καθοριστική, όπως ήταν και του Egon Schiele στις αρχές του 20ου αιώνα. Το 2014 το μουσείο Kunsthaus Zurich παρουσίασε μια έκθεση με έργα τέχνης και των δύο, ήταν ένας διάλογος ανάμεσα σε δύο καλλιτέχνες που αποτίνουν φόρο τιμής στο ανθρώπινο σώμα, έχουν έναν μοναδικό τρόπο να το απεικονίζουν, καθώς και στο να εκφράζονται με αυτοπροσωπογραφίες αρκετά συχνά. Σε αυτήν την έκθεση, ο ερωτισμός των έργων ήταν διάχυτος, διακριτικό χαρακτηριστικό και των καλλιτεχνών . Η Saville ρωτήθηκε σε μια συνέντευξη για αυτό το ζήτημα και δήλωσε τα εξής: «Γίνεται όλο και πιο σημαντικό, θα έλεγα. Αντί για του ερωτισμού με την σεξουαλική έννοια, να κάνουμε λόγο για τον ερωτισμό σαν μία κινητήριο δύναμη και ζωτικό συστατικό .”

Σε αντίθεση με ότι συνηθίζει στην έκθεση “Elpis” η Saville ξεχνά για λίγο τα σώματα και εστιάζει στην απεικόνιση προσώπων. Μια επίσκεψη της στη Μόσχα, την βρίσκει γοητευμένη από τα πρόσωπα των ανθρώπων εκεί, χωρίς να χάσει χρόνο, νοίκιασε ένα στούντιο εκεί και δούλεψε με φωτογραφίες ανθρώπων που κρίθηκαν καταλληλότεροι για το εν λόγω project. Η ζωηρή παλέτα χρωμάτων που χρησιμοποιεί και οι έντονες πινελιές της, η παιδικότητα στον τρόπο απεικόνισης των προσώπων, συνεισφέρουν στο να επιτευχθεί αυτό το αίσθημα, η αθωότητα και η ελπίδα είναι τόσο εμφανή στα μάτια των πορτρέτων της. Παρατηρώντας τα μπορείτε να νιώσετε βαθιά αυτή την αισιοδοξία και να διακρίνεται το στραμμένο βλέμμα στο λαμπρό μέλλον.

JENNY SAVILLE
Elpis, installation view, 2020
© Jenny Saville
Photo: Rob McKeever
Courtesy Gagosian
JENNY SAVILLE
Elpis, installation view, 2020
© Jenny Saville
Photo: Rob McKeever
Courtesy Gagosian

Ο πρώτος πίνακας που είδα από την έκθεση ήταν το Second Nature, 2020 και κυριολεκτικά με συγκλόνισε και με καθήλωσε .Μαζί με τον συνεργάτη και φωτογράφο μου ,που πέραν των άλλων στις δεξιότητες του συγκαταλέγονται αυτές του σχεδίου και της ζωγραφικής , συζητήσαμε πάνω στο έργο της Saville και αποφασίσαμε να το απεικονίσουμε με τον δικό μας τρόπο. Ζωγράφισε πάνω στο πρόσωπό μου με ακρυλικά χρώματα , απαθανάτισε το έργο του και στην συνέχεια το επεξεργάστηκε με προγράμματα σχεδιασμού πολυμέσων. Το αποτέλεσμα μπορεί να μην είναι τόσο κοντά στο έργο τέχνης της Saville, αυτό που εμείς όμως θέλαμε να κάνουμε ήταν μια ωδή στο εκπληκτικό της έργο και να αποτίνουμε φόρο τιμής σε αυτήν τη σπουδαία καλλιτέχνιδα , η οποία είναι ένας ζωντανός θρύλος.

Images and painting Panagiotis Kadigkos
F

Φωτογραφίες και ζωγραφική Panagiotis Kadigkos

Η έκθεση θα παραμείνει ανοιχτή έως και τις 22 Δεκεμβρίου στη Gagosian Gallery 980 Madison Avenue
New York, ny 10075

Ελένη Καδίγκου Xx